ธันวาแล้วเด แต่ทันได้เซา
มันยังคงเหงา ยังคิดฮอด
อ้อมกอดแฟนเก่า ปีก่อนมีเจ้าเคยนั่งเคียง
เสี่ยงตาเหลียวเบิ่งกัน
ซอยกันปั้นข้าวจี่ แล้วบี๋ป้อนให้กัน
ธันวาแล้วเด แต่ทันได้ลืม
มีแต่เจ็บตื่ม ใส่ฮอยกอด
มอดได้แต่ถ่านไฟ แต่ก้อนขี้ถ่านหัวใจ
ลมหนาวมันพัดใส่ กะลุกได้ใหม่ ไหม้บ่เซา
สักวาลมหนาวพัดมา กะขาแตก
แต่คนบ่ลืม หัวใจมันแหลก มันแตกหนักกว่าขา
ลมเป็นหยัง พัดแต่หนาวถั่ง อย่างเดียวเข้ามา
แต่คนจากไป เดือนมกรา บ่พัดเขามา ให้กันแหน่ติ๊
ลมพัดวีวี แฮงไหลปรี่คักน้ำตา
คงบ่คืนมา ให้เห็นหน้า กันอีกแล้วบ้อ
ฝากสายลม ไปบอกเขา ว่าคนรอ
นั่งเหงากอซอ ว่ายังคึดพ้ออยู่เด้อ
ธันวาแล้วเด แต่ทันได้ลืม
มีแต่เจ็บตื่ม ใส่ฮอยกอด